- Posted on
- Comments 0
ครูตัวน้อยของฉัน
วันนี้แดดร้อนมากๆ น้องจอยเด็กข้างบ้านจึงขอมาอยู่กับฉัน เนื่องจากที่บ้านของฉันติดแอร์ทุกห้อง บ้านของน้องจอยก็มีแอร์ แต่คุณแม่ของน้องจอยให้เปิดเมื่อจำเป็นเวลาจะเข้านอนเท่านั้น ฉันรู้แบบนี้ก็เข้าใจและเห็นใจเด็กน้อยวัยประถมห้า ฉันจึงยินดีเสมอเวลาที่น้องจอยขอมาเที่ยวที่บ้าน ทุกครั้งที่มาถึง น้อยจอยมักจะไม่มามือเปล่า เอาขนมที่คุณแม่ทำติดมือมาด้วย ฉันจึงอิ่มอร่อยกับขนมสองคนน้องจอย ก่อนฉันจะพาน้องจอยขึ้นไปบนห้องนอน แล้วจะดูหนังhdฟรีๆด้วยกัน ตอนเริ่มดูน้องจอยยังไม่ค่อยกล้าจะดู น้องจอยบอกว่ากลัวจะติดหนัง ถ้าติดแล้ว น้องจอยไม่รู้จะทำยังไง เพราะที่บ้านคงไม่ยอมให้ดูหนังบ่อยๆ เป็นแน่ ฉันได้ยินเช่นนั้นก็ปลอบน้องจอยและพูดให้น้องจอยเข้าใจว่า การดูหนังมันเป็นการพักผ่อนและผ่อนคลาย เราจะต้องตั้งสติให้ดี ไม่ให้อารมณ์อยากครอบงำจนถึงกับติด ไม่ว่าจะเรื่องอะไร เราควรจะรู้ว่าเราทำอะไรอยู่และควรยับยั้งชั่งใจให้ได้ ฟังแล้ว น้องจอยก็เข้าใจและพยายามดึงสติตัวเองให้ดี ฉันดีใจที่น้องจอยเข้าใจ ฉันจึงดูหนังกับน้องจอยต่อ
ระหว่างดูหนัง น้องจอยทำให้ฉันเห็นว่า น้องจอยเป็นเด็กที่มีมารยาทมากๆ ตอนที่หนังตลก น้องจอยจะหัวเราะแบบเอามือปิดปาก ตอนที่หนังเศร้าน่าสงสาร น้องจอยจะพูดว่า ‘โถ น่าสงสารจัง’ เวลาฉันเอาขนมให้หรือทำอะไรให้ อย่างเช่นให้เข้ามาที่บ้านและบนห้อง น้องจอยจะกล่าวขอบคุณทุกครั้งจนฉันถึงกับสะท้อนตัวเองที่บางครั้งฉันลืมเรื่องมารยาทเหล่านี้ เวลาใครให้อะไร ฉันแทบจะไม่เอ่ยขอบคุณ แค่เพียงยิ้มให้เท่านั้น วันนี้ฉันรู้แล้วว่า สิ่งเหล่านี้ มันน่ารักต่อผู้ที่พบเห็นมาก เพราะมันเป็นการบ่งบอกว่า ครอบครัวทำหน้าที่ได้ดีเพียงใดถึงทำให้เด็กคนหนึ่งมีมารยาทต่อทุกๆ คน ทุกๆ เรื่อง น้องจอยมาบ้านฉันครั้งนี้ถือว่าสอนฉันได้ดีทีเดียว สอนให้ฉันหันมองตัวเองและเห็นความสำคัญของการมีมารยาท ต่อไปฉันจะเตือนตัวเอง เพื่อจะได้น่ารักแบบน้องจอย ฉันเชื่อว่า ใครที่ไหนพบเจอเด็กแบบนี้ก็จะรักจะหลงจะให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง
ฉันกับน้องจอยดูหนังฟรีทั้งหมดสองเรื่องด้วยกัน ฉันเห็นสีหน้าของน้องจอยเบิกบานมากๆ เกือบจะห้าโมงแดดก็เริ่มเบาบางละ น้องจอยขอตัวกลับบ้านไปช่วยคุณแม่ทำอาหารเย็น โอ้ ฉันได้ยินก็ต้องร้องดีจัง เด็กตัวแค่นี้รู้จักช่วยครอบครัว เอาอีกละสิ หันมองตัวเอง แทบไม่เคยเข้าครัวช่วยแม่เลย เอาแต่นั่งรอหม่ำอย่างเดียว เมื่อน้องจอยกลับบ้านไปแล้ว ฉันก็คิดว่าจะต้องหัดทำสิ่งดีๆ เสียบ้าง อย่างน้อย มันจะเป็นของดีติดตัว ไม่ว่าจะมารยาทเอย งานบ้านงานครัวเอย ถ้าทำบ่อยๆ มันจะกลายเป็นตัวตนของเราเป็นทรัพย์สินติดตัวที่ใครก็ไม่อาจจะแย่งไปจากเราได้ แบบนี้ฉันขอถือว่า น้องจอยเป็นครูของฉันได้เลยนะ หากไม่มีน้องจอยทำให้ดู ฉันก็คงจะยังเหมือนเดิม ขอบใจจริงๆ ครูตัวน้อยของฉัน